Przejdź do zawartości

Morfem zerowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Morfem zerowy (także: zero morfologiczne) – morfem, któremu odpowiada pusty ciąg fonemów, wyrażający stosunki między morfemami pełnymi[1]. Oznacza się go symbolem [2].

Morfem zerowy można wykryć, gdyż wchodzi on w opozycję z innymi morfemami fleksyjnych występującymi w różnych formach jednego leksemu, np. kot-∅ i kot-a[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz Milewski, Językoznawstwo, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 231 (pol.).
  2. Mirosław Bańko, Wykłady z polskiej fleksji, wyd. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 40, ISBN 978-83-01-14576-7 (pol.).
  3. Morfem zerowy (zero morfologiczne), [w:] Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 3, Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 2, 2003, s. 378, ISBN 83-04-04680-6 (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Morfem zerowy (zero morfologiczne). W: Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Kazimierz Polański (red.). Wyd. 3. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 2003, s. 378. ISBN 83-04-04680-6.
  • Mirosław Bańko: Wykłady z polskiej fleksji. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-14576-7.
  • Tadeusz Milewski: Językoznawstwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.